106547415563008807

Masters Of Doom
W skrócie i na szybko.

• Tytułowa książka – bardzo ciekawe przedstawienie zderzenia dwóch charakteów – Johna Romero i Johna Carmacka. Romero, impulsywny i łatwo zapalający się do pomysłów, i Carmack, przedstawiony jako nie umiejący nawiązać kontaktu z otoczeniem socjopata to twórcy potęgi firmy id Software, stojący za takimi tytułami jak Wolfenstein 3D, Doom lub Quake. Godna uwagi pozycja dla każdego gracza. Ale uprzedzam – autor rozprawia się z bohaterami bezlitośnie, ukazując ich bolesne nieprzystosowanie do normalnego życia.
• W Gazecie Wyborczej ciekawy wywiad z panią genetyk Wandą Filipiak. Z całego tekstu przeziera piękno i potęga nauki. Piszę to mając świadomość że po publikacji tego wywiadu podniesie się larum głosów „ekologów” – że jak tak można traktować zwierzęta (są tam używane myszki i inne gryzonie do hodowania transgenicznych embrionów). Jednak te zwierzęta mają swój udział w przyszłym pokonaniu raka i innych nękających ludzkość chorób. (Pani Filipiak wspomina o takich właśnie „ekologach” którzy wypuścili zakażone śmiertelnie niebezpiecznym wirusem małpy z laboratorium w którym pracuje – dokładnie tak jak w filmie „28 dni później”.)
• Co to znaczy przyjazne otoczenie? Czekałem na przystanku na Magdę, która miała przyjechać miejskim autobusem. Siedziałem sobie na ławce pod blokiem, i czytałem książkę na palmtopie (Masters Of Doom właśnie), było już ciemno. Magda wysiadła i zaczęła mnie opieprzać że nie powinienem wyciągać palmtopa w takim miejscu. Pomyślałem chwilę… jakim miejscu? Okolica wyglądała na przyjazną. Tylko niestety, moja definicja przyjaznej okolicy polega na tym że nie goni za mną okoliczny wieśniak z widłami. Czyżby środowisko naturalne człowieka miejskiego nie nadawało się do zamieszkania? Jeśli w miejscu w którym mieszkamy nie możemy się czuć bezpiecznie i spokojnie, to niestety stworzyliśmy sobie otoczenie, którego sami nie akceptujemy!